İtiraf etmeliyim ki yıllarca gerek elektronik müziğe gerekse hiphop'a burun kıvırdım. Break beat'lerle bel kıvıramadığımdan değil belki istesem ben de adidas superstar ekolünden geçebilirdim. En azından Bakırköy'de 90'ların ilk yarısını yaşamış bir insan evladı olarak elimde fırsat da vardı ama yapmadım. Şimdi oturup düşününce bunun çok da anlamsız bir tepki olmadığını anlıyorum. Kendimce haklı ve makul sebeplerim vardı. Hala daha var. "Check this out! Beni en iyi ifade eden müzik hiphop..." diyemeyeceğim. Diyene de bir şey diyemeceğim, belki "ifadesiz" diyebilirim, ya da ona unutamayacağı bir "ceza" vermek isteyebilirim. Neyse efendim sabahın makul bir vakti sayılabilecek bu saatlerde hiphop'la ilgili bir kişisel bilanço kapaması yapmanın temelinde bir avuç Delişmen oğlan var. Geçenlerde bu arıza gençlerin (artık pek gençlikleri kalmadı ya) antolojilerini dinleyivereyim dedim. Zamanında ordan buldan almışım bir kenara atmışım dinlemek ne içimden ne aklımdan ne de başka bir uzvumdan gelmiş. Belki o ana kadar görece daha huzurlu olmanın sebebi belki de bu tanımlanamayan savunma güdüsüydü... Fennin sesine kulak kabarttığımda "bu iyiymiş" dedim. Daha sonra çalmaya devam etti bir ara sessizlik oldu ikinci albümü de koydum. O da çalmaya devam etti. Bir baktım bitmiş ellerim istemsizce albüm kabına gitti birinci albümü yeniden koydum. Bu rally 3 kere sürdü. Yaklaşık 3 saatlik neredeyse kesintisiz "load-save ve tuvalet-kahve" molaları hariç kendimi beastie boys'a teslim etmişim. Ne mi oldu? Açıkçası içimdeki beastie ortaya çıkmadı? Hala daha bilinçaltı dehlizlerimde zincirli. Öyle kolay kolay da ortaya çıkmaz tanırım kendisini ne de olsa 27 senelik hukukumuz var. Ama şöyle bir şey oldu bir noktadan sonra müziği duymaz oldum. Yani hiphop'u duymayacak kadar tepkisizleşmek. Maslak sanayi de kaportaye inen çekiç olmak desem birşey ifade etmeyecek değil mi? Evet tekrar okudum bana da bir şey ifade etmedi. O zaman ne diyoruz. INTERGALACTIC.. INTERGALACTIC...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder